Krynica - Zdrój to jedno z najstarszych i najpiękniejszych uzdrowisk o bogatej historii, które popularność swoją zawdzięcza odkrytym tu surowcom naturalnym – wodom leczniczym, które rozsławiły Krynicę już na początku XVIII wieku. To najwyżej położone uzdrowisko w Polsce (560 – 600) metrów nad poziomem morza leżące w zachodniej części Karpat.
Górzysta okolica odznacza się bogactwem lasów szpilkowych oraz klimatem podalpejskim. Powstanie Krynicy datuje się na 1547 rok a założycielem był Danek z pobliskiego Tylicza. Wieś Krynica wchodziła w skład ówczesnego Państwa Muszyńskiego będącego pod zarządem biskupów krakowskich. W latach dziewięćdziesiątych XVIII wieku tereny przejął rząd pod nadzorem austryjackim, który zlecił pionierskie badania właściwości krynickich wód.
Spektakularny rozwój uzdrowisko zawdzięcza profesorowi Józefowi Dietlowi, to właśnie w latach pięćdziesiątych XIX wieku powstaje szereg domów uzdrowiskowych, które to w końcówce ówczesnego stulecia były w stanie przyjmować 6000 – 8000 kuracjuszy rocznie. Tuż przed wybuchem pierwszej wojny światowej Krynica urosła do roli czołowego polskiego uzdrowiska. Motorem napędowym była budowa w 1911 roku linii kolejowej, co w naturalny sposób doprowadziło do dalszego wzrostu popularności Krynicy. W tym samym roku Krynica uzyskała prawa miejskie. Tuż przed wybuchem II wojny światowej Krynicę odwiedzało blisko 40000 kuracjuszy rocznie, wielu gości z zagranicy a wśród nich m.in. księżniczka Juliana przyszła królowa holenderska.
Nowoczesne sanatoria i domy wypoczynkowe oraz ich wyposażenie nierzadko przewyższały standard uzdrowisk zagranicznych przyciągając sławnych rodaków. Bywali tu Władysław Reymont, Julian Tuwim, Konstanty Ildefons Gałczyński, Józef Ignacy Kraszewski, Henryk Sienkiewicz, Jan Matejko, Ludwik Solski, Helena Modrzejewska, Jan Kiepura.
Okres międzywojenny okazał się bardzo udany dla Krynicy udało się odrestaurować zabytkowe obiekty, oraz wybudować kilka spektakularnych między innymi: Nowe Łazienki Mineralne, Lwigród, Patrię.
W 1937 roku do użytku oddano kolej linowo-terenową na Górę Parkową, która była dopełnieniem sportowych ambicji uzdrowiska, które osiem lat wcześniej oddało do użytku tor saneczkowy na Górze Parkowej. To właśnie w Krynicy odbyły się w 1930 roku pierwsze Mistrzostwa Polski w saneczkarstwie. Kurort gościł również saneczkarzy na Mistrzostwach Europy oraz dwukrotnie na Mistrzostwach Świata. Dużą furorę i uznanie w latach trzydziestych ubiegłego stulecia wzbudzał stadion lodowy wraz z trybunami oraz organizacja rozgrywek na poziomie światowym. Krynica mogła się pochwalić również dwoma skoczniami narciarskimi oraz schroniskiem na szczycie Jaworzyny Krynickiej.
Istotną postacią całej tej układanki historycznej Krynicy jest również Nikifor (Epifaniusz Drowniak) prymitywistyczny artysta malarz, którego dzieła w ilości blisko 40.000 sztuk znalazły uznanie w kraju i za granicą. Goście i kuracjusze mogą podziwiać te dzieła do dnia dzisiejszego w muzeum Nikifora, zlokalizowanego w Romanówce.
Niestety wybuch drugiej wojny światowej zapoczątkował degradację i dewastację obiektów oraz grabież wartościowych sprzętów. Odrodzenie Krynicy trwało do początku lat sześćdziesiątych XX wieku.